باید اعتراض کرد امّا مبادا حرفی بزنیم که نظام آسیب ببیند!
وجود مبارک موسای کلیم فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفاً یَتَرَقَبُ؛ و از حوزه استحفاظی و اقتداری و سیاسی فرعون خارج شد ...
وَلَمَّا وَرَدَ مَاءَ مَدْیَنَ وقتی وارد منطقه مدین شد، خُب قبلاً این طور بود این دامدارها این دام‌ها را اطراف شهر، اطراف روستا اداره می‌کردند.
بالأخره باید کشاورزی طوری باشد که حالا اگر مدرن شد این روستاها طوری تأمین بشود که انسان برای علوفه دیگر ارز ندهد و برای علوفه، شیر و ماست گران نشود، داد مردم در نیاید!
این یک مدیریت می‌خواهد، این به تحریم برنمی‌گردد.
این نفرین علی(صلوات الله و سلامه علیه)است؛ فرمود شما آب دارید، خاک دارید، این روستاها را خراب کردید، ویران کردید، برای علوفه شما باید از خارج وارد بکنید «مَنْ وَجَدَ مَاءً وَ تُرَاباً ثُمَّ افْتَقَرَ فَأَبْعَدَهُ اللَّه»
فرمود کسی آب دارد، زمین دارد، مع ذلک محصولات کشاورزی‌‌اش را بخواهد از جای دیگر وارد کند، خدا او را از رحمت دور کند!
ما چه توقع داریم؟
ما این تلویزیون را بردیم فوتبال را نشان دادیم، این جوان‌ها را از روستاها آوردیم شهر گفتیم سیگارفروشی کنید، واکس‌زنی کنید، روستاها [اگر] ویران بشود ما علوفه وارد می‌کنیم!
حالا اگر تحریم شد، علوفه به ما ندادند این شیر دو برابر می‌شود، ماست دو برابر می‌شود.
عقل یعنی عقل! خُب مگر علی(سلام الله علیه) این را نگفته؟! این تنها روایت اخلاقی نیست، روایت فقهی است.
درست است ما بخشی از زمین‌هایمان کویر است اما آب به اندازه کافی داریم؛ روستاهای ما کاملاً می‌تواند علوفه را تأمین کند، خُب آدم وقتی مدیریت نکند همین می‌شود دیگر!
باید اعتراض کرد، باید راهنمایی کرد، اما مبادا ـ خدای ناکرده ـ حرفی بزنیم که نظام آسیب ببیند! ...
باید کاری بکنیم که هم کشور ما روی پای خودش بایستد [هم] ارزانی بیاید.
توقع نداشته باشیم که این قیمت‌های ارز و دلار بالا رفته، این شیر ارزان بشود!
آخر چه چیزی ارزان بشود؟! چه کسی این را ارزان کند؟!
شما علوفه تحویل اینها بدهید شیر ارزان بخواهید؛ علوفه را که باید با دلار تأمین کنند، دلار هم که دو برابر شد!
غرض این است که ما حواسمان جمع باشد هم مدیریت صحیح،هم ذرّه‌ای حرفی نزنیم که ـ خدای ناکرده ـ خون‌های پاک شهدا آسیب ببیند، دشمن هم که در کمین است .
برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره قصص، آیات 20 الی 23/ رادیو معارف/برنامه بر کرانه نور، 1394/10/6
کلمات کلیدی:
